“Ik vind het leuk om met kinderen in de leeftijd van vijf en zes jaar te werken. Ze staan open voor van alles. Ik geef diverse knutselactiviteiten, zoals schilderen en timmeren. Die verzin ik samen met de kinderen of ik bedenk zelf een activiteit. Op de vestiging zijn we actief bezig hoe we kinderen kunnen helpen bij hun ontwikkeling. Dat doen we door middel van kinderparticipatie. Door ze mee te nemen in bepaalde thema’s en dagprogramma’s, krijgen kinderen de ruimte om te groeien. Dat vind ik mooi.”

“Een jaar lang ga je de verdieping in. Je krijgt meer pedagogische kennis, maar je groeit ook op persoonlijk vlak. Dat is in eerste instantie wel spannend, maar je wordt gelukkig goed begeleid. De docenten verzekerden mij dat het zou lukken."

Schilderen op muziek

De favoriete activiteit van Melvin is schilderen op muziek. Als hij start op bso Mirakel laat Melvin voor het eerst kinderen schilderen op muziek. Het is een doorslaggevend succes. Het wordt zelfs het afstudeeronderwerp van zijn niveau 4 opleiding. “Je stimuleert het bewustzijn en het onderbewustzijn van kinderen en dat gevoel schilderen ze op papier. Dat vind ik echt het allermooiste om te doen. Ik ga met de kinderen in gesprek en vraag wat ze erbij voelen. Sommige kinderen voelen er niets bij, en anderen van alles. Het maakt hele uiteenlopende emoties los, de één is heel blij, terwijl de ander aan een overleden opa moet denken. Dat gevoel vertalen ze in een schildering.”

“Je stimuleert het bewustzijn en het onderbewustzijn van kinderen en dat gevoel schilderen ze op papier. Dat vind ik echt het allermooiste om te doen. Ik ga met de kinderen in gesprek en vraag wat ze erbij voelen. Sommige kinderen voelen er niets bij, en anderen van alles. Het maakt hele uiteenlopende emoties los, de één is heel blij, terwijl de ander aan een overleden opa moet denken. Dat gevoel vertalen ze in een schildering.”

Melvin merkt dat kinderen oprecht genieten van het schilderen op muziek. Het is vaak moeilijk voor kinderen om emoties onder woorden te brengen, maar door deze activiteit aan te bieden, lukt dat wel. Tijdens het schilderen vraagt Melvin door op de emotie die kinderen bij de muziek voelen.

“Ik ben hier in de loop van tijd in gegroeid. Het lukt mij nu beter om kinderen te helpen bij het verwoorden van hun emoties. De kinderen met wie ik werk zijn tussen de vijf en zes jaar. Voor deze leeftijd is het heel moeilijk om te bedenken wat ze precies voelen. Ik heb er nog geen aanvullende cursus voor gevolgd, maar dat zou ik wel graag willen doen. Ik ben geen therapeut, maar ik blijf in de rol van pedagogisch medewerker. Ik help een kind door samen te vatten: ‘dus dit is wat je voelt’. Na afloop lukt het kinderen om te vertellen hoe ze zich voelen. Dat is waar ik het voor doe!”